خانه زاد کبریا

خانه زاد کبریا
خانه زاد کبریا یک تن بود آن هم علی بود
خادمانش در حرم حوراء می یابم علی بود
بود بر هم دیدگانش در چند روز
بر جمال مصطفی آن هم گشود چشم علی بود
روح مولود با نبی هم قرن بود
آنکه در خدمت کمر بست بر نبی آن هم علی بود
مصطفی را چون وحی آغاز شد
وانکه بر صدق نبی اقرار کرد گویم علی بود
در آن شبی که نبی را امان نبود از کفر
جان نثار خوابید به جایش دانم علی بود
خردسالی کرده هجرت بر حجاز
وانکه داماد محمد شد اعجازم علی بود
آنکه تیغش بی نیام هر لحظه بود
صف شکن خیبر فکن مولایم علی بود
یک تنه با خیل دشمن در احد
افت و خیزان کرد حمایت هم علی بود
آنکه دادش در رکوع انگشترش
جبرائیل در شان او آمد هم علی بود
روز خندق شد مقابل ای دریغ
شادمان شد مصطفی یک دم علی بود
کرده بیدار قاتل خود بر نماز
مظهر عدل و صفا یابم علی بود
آنکه گفت فزت برب الکعبه
قلب پاک مرتضی نازم علی بود
گشت نیم شرق فرغ پاکش در سجود
خانه زاد کبریا خوانم علی بود
در فصاحت یا بلاغت بی مثال
هم یدالله فوق ایدیکم علی بود
شهسوار کربلا از لافتی الهام یافت
لافتی الّا علی و صاحب پرچم علی بود
وارث کوثر قسیم جنت و نارش بدان
عدل را میزان می خوانم علی بود
نور خاتم فخر آدم مهدی صاحب زمان
آنکه زاهد در غیابش روز و شب جویم علی بود