دیوان زاهد
مجموعه اشعار رضاقلی علی پور آزاددیوان زاهد
مجموعه اشعار رضاقلی علی پور آزادای همنشین
ای همنشین
ای همنشین به تا کی پوچ گفتارت به گوشم باد پاییز است
خرد را عبد خود گردان اگر تو مرد میدانی
دو چشم عالم آرایت چنان از حق فروبستی
فزون کردی زبانت را کز آن وامانده حیرانی
نه پندم نرم می سازد دل از سنگ سختت را
به زیر گنبد دوار گمانت چند میمانی
نداری مقصدی بر خود به پیچ و خم خم افتادی
از آن غبار رفته هوایی و پریشانی
نه فکر جنّت و نارم نه فکر حور و قصور
که زاهدی دل یکتا گرفته پیمانی
ای همنشین به تا کی پوچ گفتارت به گوشم باد پاییز است
خرد را عبد خود گردان اگر تو مرد میدانی
دو چشم عالم آرایت چنان از حق فروبستی
فزون کردی زبانت را کز آن وامانده حیرانی
نه پندم نرم می سازد دل از سنگ سختت را
به زیر گنبد دوار گمانت چند میمانی
نداری مقصدی بر خود به پیچ و خم خم افتادی
از آن غبار رفته هوایی و پریشانی
نه فکر جنّت و نارم نه فکر حور و قصور
که زاهدی دل یکتا گرفته پیمانی
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد