خدا را زان نظر کردم

خدا را زان نظر کردم
کمربندم چو عبدان در اطاعت
که میجویم از آن فیض عبادت
خضوع و خشوع را صبر بادت
به اندک هم چنین حالی کفایت
لجام دیده در دستم
تفکر را بدو بستم
جام عشق سرمستم
خدا را عبد در بستم
چه خواهی خسته احوالم
ز خلق زنده بیزارم
ندانم کرد چه دیوانم
بدان احوال بیمارم
بزرگان را نظر کردم
ز بدنامی حذر کردم
خدا را زان نظر کردم
ز بدنامی حذر کردم
دلی را خون کند عابد
به جنت می شود زاهد
خدا دانسته شد واحد
که دیوانم بدان شاهد
بخواندی سوره اخلاص
که بردی راه بر اقماض
سجود عاشقان زیباست
توقف کردنت بی جاست
گرفتند فیض پیشتازان
به راه حق سربازان
مقرّب گشت ممتازان
در این دنیا سرافرازان
نگر شد خشت بالینم
کز آن احوال نالیدم
خدایم کرده تأییدم
دگر زاهد چه تقصیرم