غم خانه ما

غم خانه ما
نمی گیرد کسی جز غم سراغ خانه ما را
به زحمت جغد پیدا می کند ویرانه ما را
از آن شادم که می آید غمش هر شب با بالینم
چه سازم گر که غم هم گم کند کاشانه ما را
ز سر تا پای من هستی زند موج از نگاه او
نگهدارد خدا از چشم بد میخانه ما را
دل مشکل پسندم را اسیر خویشتن کردم
به دست آورده ای آسان گوهر یک دانه ما را
نیفتد بر زبان ها نام ما در زندگی قدری
مگر خواب اجل شیرین کند افسانه ما را
از این کردار رنگینم نشاید خیری مدد کردن
مگر زاهد کند یاری خدا از لطف خود ما را