دیوان زاهد
مجموعه اشعار رضاقلی علی پور آزاددیوان زاهد
مجموعه اشعار رضاقلی علی پور آزادشهریارمان
شهریارمان
نمی گیرد ز ما یادی شکفته نوبهارمان
چو شمشاد قد الم کرده نهال تازه بارمان
ز آب دیده می شویم غبار از روی گلگونم
مگر بخت آورد رویم شود همدم نگارمان
پریشان رلف پورچینم زآن زنجیره می چینم
محبّت کار دیرینم خدا داند کارمان
اگر شیرین کند یادم تبر در دست فرهادم
بلا گردان گیسویت بشو امشب مدارمان
چرا از ما گرفت رویش گره بست طاق ابرویش
گناهم بوده در کویش ببخشا زان یارمان
دل خونین من بنگر ندارد باک ز ویرانی
چو جوغ اندر سر بامی نشستن شهسوارمان
هلال یک شب تارم مشو از زهره بیزارم
چو خورشید رو نما گردید شود هر دو فرارمان
دو چشمان عربوارت به رنگ گندم آساید
بخال هند بازارت که بوده کارمان
سر شوریده می باید که دم از کربلا آرد
چو زاهد شبنم است بر من همیشه چشم بیمارت
نمی گیرد ز ما یادی شکفته نوبهارمان
چو شمشاد قد الم کرده نهال تازه بارمان
ز آب دیده می شویم غبار از روی گلگونم
مگر بخت آورد رویم شود همدم نگارمان
پریشان رلف پورچینم زآن زنجیره می چینم
محبّت کار دیرینم خدا داند کارمان
اگر شیرین کند یادم تبر در دست فرهادم
بلا گردان گیسویت بشو امشب مدارمان
چرا از ما گرفت رویش گره بست طاق ابرویش
گناهم بوده در کویش ببخشا زان یارمان
دل خونین من بنگر ندارد باک ز ویرانی
چو جوغ اندر سر بامی نشستن شهسوارمان
هلال یک شب تارم مشو از زهره بیزارم
چو خورشید رو نما گردید شود هر دو فرارمان
دو چشمان عربوارت به رنگ گندم آساید
بخال هند بازارت که بوده کارمان
سر شوریده می باید که دم از کربلا آرد
چو زاهد شبنم است بر من همیشه چشم بیمارت
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد